Middeleeuwse Dans
CIRKELDANS:
De cirkeldans gold als een aardse equivalent voor de dans van de engelen. De dansers zongen hymnen en psalmen, klapten in hun handen en stampten met hun voeten in een kring. Voor vrouwen was dit een soort ritueel om verleiding aan de mannen bloot te stellen.
De cirkeldans nodigde men uit tot een ontmoeting met zichzelf en de ander. Het was ook meditatieve dans: op een heel andere manier tot rust en tot jezelf komen. Dans en muziek samen brachten je uiterlijk in beweging waardoor je ook innerlijk geraakt kon worden. Dat wat het innerlijk bewoog, kwam in de dans tot uitdrukking.
Later werd deze dans een geestelijke processie vanwege de lust gevoelens die geuit werden en de kerk geheel op tegen was.
LABYRINT:
Bij deze dans werd de geestelijkheid gevolgt door de menigte waar ze een tocht maakten in een rij over de kerkvloer.
Het pad was een symbool voor de tocht van het leven waar men op het goede pad moest blijven om op het eind van deze reis op triomfantelijke wijze in Jeruzalem of de hemel te komen.
ST.VITUSDANS:
Angst voor de dood en de pest uitte zich vaak in een angstvallig geloof in tovernarijen hekserij. Dit kon zich onder andere ook uitten in dansen zoals deSint Vitusdans bijvoorbeeld. Deze groepshysterie kon enkele dagen duren waarbij honderden mensen dansten, zongen en zichzelf sloegen tot ze bloedden. Als behekst gingen processies van kinderen en volwassenen door het land. Voor omstanders was het duidelijk dat deze groepen mensen waren bezeten door demonen. De rage bereikte een hoogtepunt toen de pest in heel Europa duizenden mensen had gedood en de bevolking ten einde raad was. Tegenwoordig wordt Sint-Vitus binnen de katholieke kerk gezien als beschermheilige van dansers, zangers en epileptici.
Momento Mori:
Gedenk te sterven, is een typisch gezegde voor het leven van de Middeleeuwer. De dood door ziekte, oorlog was altijd dichtbij. Geestelijken beloofden een zalig leven na de dood, als je vroom leefde tenminste. Wie
De cirkeldans gold als een aardse equivalent voor de dans van de engelen. De dansers zongen hymnen en psalmen, klapten in hun handen en stampten met hun voeten in een kring. Voor vrouwen was dit een soort ritueel om verleiding aan de mannen bloot te stellen.
De cirkeldans nodigde men uit tot een ontmoeting met zichzelf en de ander. Het was ook meditatieve dans: op een heel andere manier tot rust en tot jezelf komen. Dans en muziek samen brachten je uiterlijk in beweging waardoor je ook innerlijk geraakt kon worden. Dat wat het innerlijk bewoog, kwam in de dans tot uitdrukking.
Later werd deze dans een geestelijke processie vanwege de lust gevoelens die geuit werden en de kerk geheel op tegen was.
LABYRINT:
Bij deze dans werd de geestelijkheid gevolgt door de menigte waar ze een tocht maakten in een rij over de kerkvloer.
Het pad was een symbool voor de tocht van het leven waar men op het goede pad moest blijven om op het eind van deze reis op triomfantelijke wijze in Jeruzalem of de hemel te komen.
ST.VITUSDANS:
Angst voor de dood en de pest uitte zich vaak in een angstvallig geloof in tovernarijen hekserij. Dit kon zich onder andere ook uitten in dansen zoals deSint Vitusdans bijvoorbeeld. Deze groepshysterie kon enkele dagen duren waarbij honderden mensen dansten, zongen en zichzelf sloegen tot ze bloedden. Als behekst gingen processies van kinderen en volwassenen door het land. Voor omstanders was het duidelijk dat deze groepen mensen waren bezeten door demonen. De rage bereikte een hoogtepunt toen de pest in heel Europa duizenden mensen had gedood en de bevolking ten einde raad was. Tegenwoordig wordt Sint-Vitus binnen de katholieke kerk gezien als beschermheilige van dansers, zangers en epileptici.
Momento Mori:
Gedenk te sterven, is een typisch gezegde voor het leven van de Middeleeuwer. De dood door ziekte, oorlog was altijd dichtbij. Geestelijken beloofden een zalig leven na de dood, als je vroom leefde tenminste. Wie